تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)

قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!

تهویه شماره ۱۷ (فصل دوم)

قبلا گفتم "هوا رو ولش دنبال ریه های تازه باش" ولی الان دیگه ریه هم‌نمونده ناموسا"..بریم بمیریم خلاص شیم!

نود و هفت.

یکی از بارزترین ویژگی های شعر نو معاصر که تو این انجمن شعرا میخونن اینه که واسه ملتِ کوچه بازاری بخونی میگن کسشر نگو بابا..واسه شاعر (از اون استخون داراش) بخونی رگ گردنش باد میکنه میگه کسشررر نگو..!

شصت و هشت. چکاره ای شما؟

بخش مزخرفش اینه هیچ دلیلی نداره باهات حرف بزنه ولی هر ساعت منتظرشی بهت پیام بده..